Rasa Ragdoll
Rasa ta została wyhodowana w Kalifornii w latach 60. ubiegłego wieku. Prekursorką i pierwszą właścicielką byłą Ann Baker. Pierwszą kotką była Josephine, kocięta urodzone przez nią okazały się nadzwyczaj spokojnie oraz bardzo uległe. Nazwa rasy pochodzi od porównania zachowania kota do szmacianej lalki (ang. Ragdoll), gdyż koty odprężają się i rozluźniają mięśnie, gdy weźmie się je na ręce. Rasa została zarejestrowana w USA w 1965 roku, a w Wielkiej Brytanii w 1983 roku.
Uosobienie i pielęgnacja
Ragdolle bardzo mocno zżywają się ze swoim właścicielem, szukają z nim kontaktu oraz towarzyszą mu przez cały dzień, chodząc koło jego nogi jak pies. Nie są jednak natrętne, przypominają o sobie tylko cichym głosem. Koty te mają łagodne usposobienie, są odpowiednie dla dzieci. Nie są specjalnie skoczne.
Pielęgnacja kotów tej rasy jest bardzo prosta. Ich sierść się nie filcuje, wystarczy systematycznie szczotkować tułów oraz dłuższe włosy na szyi i ogonie. Ragdolle bardzo dbają o siebie myją się kilka, a nawet kilkanaście razy dziennie.
Cechy fizyczne rasy
KATEGORIA: Półdługowłosy,.
BUDOWA CIAŁA: Duża, o masywnym wyglądzie.
SZATA: Sierść średniej długości, gęsta, miękka i jedwabista, przylegająca do ciała, ale rozwiewająca się w ruchu. Najdłuższa wokół szyi i części twarzowej; krótka przy pyszczku; krótka do średniej długości na przednich nogach; średniej długości do długiej na całym ciele.
GŁOWA: Średniej wielkości, w kształcie rozszerzonego klina z płaską powierzchnią między uszami; policzki pełne; kufa średniej długości.
NOS: Lekko wygięty w górnej części.
BRODA: Dobrze uwydatniona.
OCZY: Duże i owalne, zewnętrzne kąciki na poziomie podstawy uszu.
USZY: Średniej wielkości o szerokiej podstawie, tępo zakończone, szeroko rozstawione i lekko zwrócone do przodu.
TUŁÓW: Długi o średniej budowie kostnej. Klatka piersiowa szeroka, dobrze umięśniona, zad dobrze umięśniony.
NOGI: Średnio długie, o średnio grubej kości, nogi tylne nieco dłuższe od przednich.STOPY: Duże, okrągłe i zwarte; z uwłosieniem międzypalcowym.
OGON: Długi, ale proporcjonalny do tułowia, średniej szerokości u podstawy, lekko zwężający się ku końcowi, puszysty.
UMASZCZENIE: Znaczenie ciemnobrązowe, niebieskie, czekoladowe, liliowe. Oczy zawsze jasnoniebieskie.
Często zadawane pytania
Czy Ragdolle są pozbawione agresji?
FAŁSZ. Agresja jest naturalnym popędem istot żywych, w tym wszystkich kotów i uruchamiana jest w sytuacji koniecznej, np. w warunkach ekstremalnego lęku i obrony. Mit ten funkcjonuje zapewne dlatego, że koty te mają niezwykle duże pokłady cierpliwości i bardzo rzadko zachowują się w sposób raniący dla człowieka, nawet kiedy są mało delikatnie traktowane przez dzieci – znoszą to z pokorą.
Czy wszystkie Ragdolle mają niebieskie oczy?
Tradycyjna odmiana ragdolli, czyli point syjamski ma zawsze niebieskie oczy. Point syjamski odznacza się największym kontrastem między znaczeniami point, a resztą ciała i jest uznany przez wszystkie organizacje felinologiczne na świecie. Istnieją także warianty mink (point tonkijski) i sepia (point burmski).U Ragdolli o umaszczeniu mink ciało jest tylko kilka tonów jaśniejsze niż znaczenia point. Oczy minka powinny mieć morski kolor, zwany aqua, wahający się między niebieskozielonym a zielononiebieskim.U sepii kolor ciała jest tylko nieznacznie jaśniejszy niż znaczenia point, a odcień futra jest cieplejszy niż u tradycyjnych pointów i minków. Oczy sepii mogą mieć dowolny kolor – od aqua, przez zielone, po złote, a nawet różne w przypadku kotów z dużą ilością bieli.
Czy rodzą się kompletnie białe?
Tradycyjna odmiana ragdolli rodzi się bardzo jasna, niemal biała. Koloru nabierają z wiekiem. Mniej więcej około 10-15 dnia widać jakie będzie ich umaszczenie. Jest to rasa długo rozwijająca się, co oznacza, że całkowite wybarwienie osiągają do wieku nawet 3-4 lat.